Kabanosy

Kabanosy - GTS

W dniu 20.10.2011r. dzięki staraniom Związku Polskie Mięso w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 1044/2011 z dnia 19 października 2011 r. rejestrujące nazwę kabanosy jako Gwarantowaną Tradycyjną Specjalność. To już 31 polski produkt wpisany do unijnych rejestrów. W kwietniu 2011 roku podobną procedurę, również na wniosek Związku Polskie Mięso, przeszły Kiełbasa Myśliwska i Kiełbasa Jałowcowa. Według specyfikacji kabanosy to: długie i cienkie batony suszonej kiełbasy. Są one złożone na pół, a na zagięciu widoczne jest charakterystyczne wgłębienie. Do ich produkcji używa się baranich jelit. Powierzchnia kabanosów ma ciemnoczerwone zabarwienie z wiśniowym odcieniem. Cechuje je wyraźnie wyczuwalny smak pieczonego, peklowanego mięsa wieprzowego, a także lekki posmak kminku, pieprzu oraz zapach wędzenia. Tylko odpowiednie suszenie i wędzenie zapewnia właściwą kruchość kiełbasek, dzięki której w czasie przełamywania słyszalny jest charakterystyczny trzask (tzw. ,,strzał”).

Kabanosy, czyli cienkie podsuszone i podwędzone kiełbaski wieprzowe w jelitach baranich, spożywano powszechnie na ziemiach polskich już w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Wyrabiano je w niewielkich wędliniarniach i masarniach o lokalnym zasięgu handlowym pod jedną nazwą, ale w różnych odmianach regionalnych. Te różnice odnosiły się przede wszystkim do stosowanych przypraw, ale i jakości samych kiełbas. Wydawnictwa kulinarne i żywieniowe z tego okresu, takie jak „Wyrób wędlin i innych przetworów mięsnych sposobem domowym” autorstwa M. Karczewskiej wydane w 1937 roku w Warszawie, upowszechniały receptury i ujednoliconą technologię wyrobu kabanosów, co sprzyjało umocnieniu ich marki i podnoszeniu jakości. Zaletą tej kiełbasy były walory smakowe i wydłużona trwałość, którą zapewniały zabiegi konserwacyjne, takie jak wędzenie i osuszanie.

Po 1945 roku, dążenie do jakościowego rozwoju produktu ujęto w formy norm standaryzacyjnych. W 1948 Rozporządzeniem Ministrów Aprowizacji oraz Przemysłu i Handlu oficjalnie dopuszczono kabanosy do obrotu handlowego, następnie unormowano kwestie technologiczno-produkcyjne, a w 1964 roku w oparciu o historyczne tradycje produkcji opracowano jednolitą recepturę.

Kabanosy w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (lata 1945-1989) zdobyły wielką popularność. Kupowali je wszyscy. Zdobiły wykwintnie zastawione świąteczne stoły, znakomicie nadawały się na podróżny prowiant, na prezent, czy na zakąskę do wódki. Stały się też – obok szynki i bekonu – polską specjalnością eksportową.

Kabanosy wyrabiane są z mięsa specjalnie tuczonych wieprzy nazwanych kiedyś „kabanami”.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1044/2011 z dnia 19 października 2011 r. rejestrujące w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwę [Kabanosy (GTS)]: POBIERZ

Specyfikacja: POBIERZ