Strona główna Archiwum Oznaczanie pochodzenia mięsa na etykiecie

Oznaczanie pochodzenia mięsa na etykiecie

Nowe przepisy wprowadzające zasady oznaczania pochodzenia świeżego, schłodzonego i mrożonego mięsa wieprzowego, baraniego, koziego i drobiowego zostały przyjęte w sobotę 14 grudnia 2013 r. i opublikowane (Rozporządzenie 1337/2013) w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ( Dz.U. L 335 /19).

1. Streszczenie

1.1 Zakres zastosowania (art. 1 )

Świeże, chłodzone i mrożone mięso wieprzowe, mięso owiec, kóz oraz mięso drobiowe .

Rozporządzenie stosuje się do wszelkiej żywności przeznaczonej dla konsumenta finalnego, w tym tej dostarczanej przez zakłady żywienia zbiorowego i żywności dostarczanej  do zakładów żywienia zbiorowego [art 1.3 rozporządzenia (UE) nr 1169/ 2011].

Obowiązek oznakowania, zgodnie z rozporządzeniem podstawowym ( UE ) nr 1169/2011, stosuje się tylko do opakowanej żywności

1.2 Identyfikacja pochodzenia( art. 3 i 4 )

Wskazanie kodu referencyjnego na etykietach (numer partii na CSUs/Cosumer Sales Units –  Jednostka konsumencka sprzedaży). Wszystkie CSUs w tej samej partii muszą zawierać identyczną informacje o pochodzeniu.
Korelacja między kodem partii jednostek handlowych i odpowiedniej partii mięsa, która/które stanowią jednostki sprzedaży.
System rejestracji dostawy przychodzącej i wychodzącej zwierząt, tusz lub ich części, z uwagi na konieczną korelację między dostawami przychodzącymi i wychodzącymi

Wielkość partii ( art. 4):
Liczba tusz tworzących jedną partię z tego samego rozbioru w jednym zakładzie rozbiorowym
Liczba tusz, których mięso stanowi jedną partię dla danego zakładu rozbioru w przypadku dalszego rozbioru lub mielenia.
Wielkość partii nie może przekraczać jednodniowej produkcji w jednym zakładzie .
Przy ustalaniu partii, zakład, w których mięso jest rozbierane lub mielone zapewnia, że ​​wszystkie tusze w partii korespondują ze zwierzętami i mięsem których pochodzenie wskazane jest na etykiecie

1.3 Oznakowanie ( art. 5.1 )

Etykiety mięsa przeznaczonego dla konsumenta finalnego lub zakładów żywienia zbiorowego powinny zawierać następujące dane:

a) Kraj/kraje hodowli. Załączona tabela wyjaśnia w sposób schematyczny jak działa nowy system i jakie rodzi zobowiązania dla przemysłu mięsnego. Jest to” żywy dokument”, które może być dostrojony w funkcji zbieranych uwag.
b) Kraj uboju.
c) Kod identyfikujący partię mięsa.

1.4 Pochodzenie (art. 5.2 ) . Alternatywne oznaczenie
Oznaczenia odnoszące się do kraju hodowli i uboju mogą być zastąpione przez oznaczenie „Pochodzenie:(nazwa państwa członkowskiego lub państwa trzeciego)”, jeśli przedsiębiorstwo udowodni w sposób satysfakcjonujący, że mięso zostało uzyskane ze zwierząt urodzonych, hodowanych i poddanych ubojowi w jednym państwie członkowskim lub państwie trzecim.

1.4.1 Mix meat (mięso o mieszanym pochodzeniu) (art. 5.3 )

Na mocy tego rozporządzenia dozwolone jest mieszane oznaczenie. Jeżeli kilka partii mięsa tego samego gatunku (np. szaszłyki, francuski gulasz jagnięcy, sautes,  … ) lub różnych gatunków (regionalne specjały , dania dla smakoszy …) wymagają umieszczenia na tej samej etykiecie różnych wskazań, jak chodzi o kraj hodowli i uboju, etykieta ma zawierać:
– wykaz odpowiednich państw członkowskich lub państw trzecich;
– kod partii.

1.5 Odstępstwa ( art. 6 i 7 )
1.5.1 Importowane mięso

Jeżeli informacja o kraju hodowli nie jest dostępna, etykieta wskazuje:
• „Chów w: non -UE ” ;
• „Ubój w: ( nazwa państwa trzeciego, w którym zwierzę zostało ubite).”

1.5.2 Mięso mielone i wyroby podrobowe
Uproszczenie etykietowania .

Rozporządzenie proponuje pięć opcji :
a) ” Pochodzenie: UE”, jeżeli mięso mielone lub podroby powstają wyłącznie z mięsa uzyskanego ze zwierząt urodzonych, hodowanych i poddanych ubojowi w różnych państwach członkowskich
b) „Hodowane i poddane ubojowi w: UE” , jeżeli mięso mielone lub podroby powstają wyłącznie z mięsa uzyskanego ze zwierząt hodowanych i poddanych ubojowi w różnych państwach członkowskich;
c) „Hodowane i poddane ubojowi w: non-UE”, jeżeli mięso mielone lub podroby produkowane są wyłącznie z mięsa importowanego do Unii;
d) „Chów w: non-UE ” oraz „Ubój w: UE”, jeżeli mięso mielone lub podroby produkowane są wyłącznie z mięsa uzyskanego ze zwierząt przywożonych do Unii jako zwierzęta przeznaczone do uboju i poddanych ubojowi w jednym z państw członkowskich;
e) „Hodowane i poddane ubojowi w: UE i spoza UE „, gdy mięso mielone lub podroby produkowane są z:
(i) mięsa pozyskanego ze zwierząt hodowanych i poddanych ubojowi w jednym lub w różnych państwach członkowskich oraz z mięsa importowanego do Unii lub
(ii) mięsa pozyskanego ze zwierząt przywożonych do Unii i ubitych w jednym lub w różnych państwach członkowskich .

1.6 Nota interpretacyjna/Wytyczne

Oczekuje się, że realizacja i kontrola realizacji okażą się problematyczne w niektórych punktach. Niemniej jednak wiadomo, że Komisja, we współpracy z Państwami Członkowskimi, sporządzi noty lub wytyczne interpretacyjne.

 

Czytaj więcej…

Document 4582 Mentions indicating origin or provenance in the meat label